دل نوشته های من

خدایا!آرامشی عطا کن

دل نوشته های من

خدایا!آرامشی عطا کن

۱۸ آبان

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

۱۸ آذر

 

 

 

یک ماه دیگه٬سربازی...!

 

مهشید جونم!  

 

  

 

  

 

 

 

خدا می دونه که  

 

  

 

 

 

 

 

 

چقدر دوستت دارم... 

 

 

 

 

 

به تو عادت کردم...

 

 

گاهی به گاهی  

 

یاد اون روزا میوفتم  

 

یاد روزا و اون شب و ماه...  

 

 

راهی به راهی  

 

پا به پای تو می رفتم  

 

پای پیاده زیر بارون... 

...

 

وقتی  خدا هست٬دلیلی برای نا امیدی نیست... 

 

 

 

 

 

 

  

 


 

خداییش این جمله چقدر قشنگ و پر معنیه...

 

 

 

 

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر 

 

 

 

خدایا! 

 

 

 

کمکم کن که واسه کنکور ارشد سال دیگه قبول شم... 

 

"چه زیباست..."

چه زیباست خوابی آرام و راحت... 

سکوتی  و آرامشی که حتی زمانی که چشمانت بسته است و تو در خوابی آنرا حس می کنی ... 

واقعا آرامش چه زیباست... 

 

آرامـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــش... 

 

آرامش از هر رنگی... 

از هر نوعی... 

از هرچه که باشد آرامش است و زیباست... 


 

پ.ن: 

دلم واسه "مهشید"خیلی تنگ شده...

"بنام او..."

به نام او می نویسم... 

از دل خود... 

از حرفهای درونم... 

نوشتن را دوست دارم... 

نوشتن،قلم و هرآنچه قلم آنرا می نویسد...